source |
Earl Moran był jednym z najważniejszych artystów stylu pin up w XX wieku i światową gwiazdą pin up’u.
Młoda modelka, Norma Jean Daugherty poznała tego znanego artystę próbując swoich sił jako modelka. Przez 4 lata Moran malował Marylin Monroe, połączyła ich długotrwała przyjaźń. Marylin obdarzał Morana dużym zaufanie, zawsze twierdziła, że potrafił namalować jej nogi lepiej niż wyglądały w rzeczywistości. Dla niej były one zbyt chude.
Earl Steffa Moran urodził się w Belle Pain w stanie Iowa. Pierwszym nauczycielem sztuki był dla Morana niemiecki artysta John Stich, który uczył takich ilustratorów jak W.H.D. Kroerner. Studiował również z Walterem Biggsem w chigagowskim Instytucie Sztuki oraz w Lidze Sztuki Studenckiej na Manhatanie. Miał tam okazję uczyć się pod okiem Vincenta Dumonda, Roberta Henriego, Geogra Brigmana i Thomasa Forhat’yego.
Earl Moran był mistrzem pasteli, pomimo tego, iż nie pokazywał w swoich pracach wpływów ówczesnej gwiazdy Brown & Biggelow, jakim był Rolf Armstrong. Moran stał się znany w tej technice w latach trzydziestych. Niedługo sam stał się gwiazdą. Tworzył żywe, seksowne ilustracje dziewcząt, których pozy nie można było nazwać jedynie przewrotnymi. W odróżnieniu od Gila Elvgrena i innych artystów, Moran nie przerysowywał w kółko tych samych ilustracji. Jego pin up’owe dzieła są jednymi z najbardziej różnorodnych.
Moran był fotografem oraz ilustratorem, dawało mu to ogromną wiedzę na temat pracy ze światłem i cieniem i pomagało w tworzeniu portretów w stylu piun up.
source |
Płodny artysta i fotograf, prace Morana w stylu pin up były jednymi z najbardziej różnorodnych w swojej kategorii.
W 1940 roku magazyn LIFE opisał Morana w artykule „Mówiąc o obrazie”, amerykańska publiczność była pod wrażeniem.
Poprzez prace dla sieci sklepów Sears-Roeuck, Moran zajął się ilustracjami dla magazynów i plakatów filmowych (m.in. „Something for the Boys” 1944). Wydawał nawet wspólnie z Robertem Harrisonem „babski” magazyn Beauty Parade. Tworząc okładki występował pod swoim drugim imieniem „Steffa”. W późniejszym okresie tworzył pin up’owe ilustracje do innym magazynów wydawanych przez Harrisa t.j. Flirt, Wink, Giggles.
source |
W 1946 roku Moran przeprowadził się do Hollywood, do tego czasu malował już wiele gwiazd filmowych m.in. Betty Grable. Niedługo po przeprowadzce przesłuchiwał młodą gwiazdkę, Norę Jean Dougherty, która chciała pracować u niego jako modelka.
Po kolejnej przeprowadzce, tym razem do Las Vegas, i kilku latach życia na wysokich obrotach, Moran zdecydował poświęcić się malowaniu obrazów olejnych, których tematem przewodnim była nagość. Pracując dla galerii Aaron Brothers, tworzyła dzieła dla kolekcjonerów do 1982 roku, do czasu kiedy stracił wzrok.
source |
Ciekawy artykuł, dzięki za przybliżenie sylwetki i dorobku E. Morgana.
OdpowiedzUsuńNo i te zdjęcia - Norma Jean jak zawsze wspaniała.
Zastanawiam się czasem czemu w tamtych czasach portretowano głównie kobiety o niewielkich biustach (podobne wrażenia mam z oglądania amerykańskich filmów z lat 50-tych)...
OdpowiedzUsuńZnowu czegoś ciekawego można się dowiedzieć :)
OdpowiedzUsuńAnonimowy: może silikon nie był jeszcze wtedy w modzie?
OdpowiedzUsuńI every time used to study piece of writing in news
OdpowiedzUsuńpapers but now as I am a user of net thus from now I am using net for articles or reviews,
thanks to web.
my site :: flirten tipps