 |
| source |
Rolf Armstrong - urodził się w Seattle w 1899 roku, dorastał w trudnych warunkach na Pacific Northwest. W 1908 roku przeprowadził się do Chicago, gdzie uczęszczał do Instytutu Sztuki, w którym przez trzy lata studiował u John Vanderpoela[1]. Następnie udał się do Nowego Jorku, gdzie został uczniem Roberta Henriego[2]. Swoje sportowe i artystyczne zainteresowania rozwijał w New York Athletic Club.
Po podróży w 1919 roku do Paryża, Armstrong założył studio w Greenwich Village i zaczął malować dziewczęta z broadwayowskiego Zigfeld Follies[3]. W 1921 roku przeprowadził się do Minneapolis-St. Paul gdzie uczył się tworzenia kalendarzy w Brown & Bigelow[4].
Armstrong był perfekcjonistą, który całe życie szukał idealnego sposobu na oddanie „świeżości i promienności koloru”. Chciał osiągnąć taki sam efekt na papierze, co na płótnie. Z tego powodu odmawiał pracy z fotografiami i w nieskończoność poszukiwał idealnej modelki.
W 1920 i 1930 prace Armstronga pojawiały się w niezliczonej ilości wydawnictw muzycznych, jak również na plakatach teatralnych i okładkach magazynów filmowych. Największe gwiazdy pozowały u niego do portretów - Mary Pickford, Greta Garbo, Marlena Dietrich, Katherine Hepburn. Przekonał również Borisa Karloffa, który pozował mu na planie filmu Frankenstein.
Dzięki okładkom „Pictorial Review”[5] tworzonym przez Armstronga, magazyn osiągnął do 1926 roku nakład ponad 1 miliona. Rok później Armstrong okazał się być najlepiej sprzedawalnym autorem kalendarza Brown & Beagellow. Armstrong był często wynajmowany przez czołowe firmy amerykańskie do tworzenia pin up’owych reklam produktów. W 1933 roku wydawnictwo Thomas D. Murphy zatrudniło go do stworzenia serii 10 prac, przywilej dzielił z Billym De Vorss’em.
Przy tworzeniu prac dla Armstronga było najważniejsze światło. Z tego powodu malował często modelki pozujące na dworze, w blasku zachodzącego słońca. W większości swoich prac Armstrong stosował bardzo szeroki wybór pasteli, co nie wykluczało używania przez niego węgla, ołówka czy farb olejnych. W połowie lat trzydziestych poznał Jewel Flowers, która okazał się być jego ideałem modelki. Została też przez niego adoptowana.
Po podróży w 1919 roku do Paryża, Armstrong założył studio w Greenwich Village i zaczął malować dziewczęta z broadwayowskiego Zigfeld Follies[3]. W 1921 roku przeprowadził się do Minneapolis-St. Paul gdzie uczył się tworzenia kalendarzy w Brown & Bigelow[4].
Armstrong był perfekcjonistą, który całe życie szukał idealnego sposobu na oddanie „świeżości i promienności koloru”. Chciał osiągnąć taki sam efekt na papierze, co na płótnie. Z tego powodu odmawiał pracy z fotografiami i w nieskończoność poszukiwał idealnej modelki.
W 1920 i 1930 prace Armstronga pojawiały się w niezliczonej ilości wydawnictw muzycznych, jak również na plakatach teatralnych i okładkach magazynów filmowych. Największe gwiazdy pozowały u niego do portretów - Mary Pickford, Greta Garbo, Marlena Dietrich, Katherine Hepburn. Przekonał również Borisa Karloffa, który pozował mu na planie filmu Frankenstein.
Dzięki okładkom „Pictorial Review”[5] tworzonym przez Armstronga, magazyn osiągnął do 1926 roku nakład ponad 1 miliona. Rok później Armstrong okazał się być najlepiej sprzedawalnym autorem kalendarza Brown & Beagellow. Armstrong był często wynajmowany przez czołowe firmy amerykańskie do tworzenia pin up’owych reklam produktów. W 1933 roku wydawnictwo Thomas D. Murphy zatrudniło go do stworzenia serii 10 prac, przywilej dzielił z Billym De Vorss’em.
Przy tworzeniu prac dla Armstronga było najważniejsze światło. Z tego powodu malował często modelki pozujące na dworze, w blasku zachodzącego słońca. W większości swoich prac Armstrong stosował bardzo szeroki wybór pasteli, co nie wykluczało używania przez niego węgla, ołówka czy farb olejnych. W połowie lat trzydziestych poznał Jewel Flowers, która okazał się być jego ideałem modelki. Została też przez niego adoptowana.
 |
| source |
Pytany, dlaczego tworzy swoje prace na podstawie żywych modelek, odpowiadał:
"Gdy maluję, chcę patrzeć na żywa osobę. Kiedy patrzę na nią ponownie, ponownie i ponownie, gdy pracuję, odbieram tysiąc świeżych, żywych wrażeń ... wszystek blask, żywiołowość, radość i spontaniczność, które wyskakują z młodego i szczęśliwego serca. "
Armstronga inspirowało społeczeństwo, doceniał piękno ludzi, samochodów, mebli, tkanin oraz sztuki. Jako kolekcjoner zabytkowych mieczy i oszczepów, zbudował jedną z największych prywatnych kolekcji dawnej broni w Ameryce. Zmarł 22 lutego 1960 na wyspie Oahu na Hawajach, otoczony przez błękit oceanu i tropikalny wiatr.
"Gdy maluję, chcę patrzeć na żywa osobę. Kiedy patrzę na nią ponownie, ponownie i ponownie, gdy pracuję, odbieram tysiąc świeżych, żywych wrażeń ... wszystek blask, żywiołowość, radość i spontaniczność, które wyskakują z młodego i szczęśliwego serca. "
Armstronga inspirowało społeczeństwo, doceniał piękno ludzi, samochodów, mebli, tkanin oraz sztuki. Jako kolekcjoner zabytkowych mieczy i oszczepów, zbudował jedną z największych prywatnych kolekcji dawnej broni w Ameryce. Zmarł 22 lutego 1960 na wyspie Oahu na Hawajach, otoczony przez błękit oceanu i tropikalny wiatr.
[3] Zigfeld Follies – seria teatralnych produkcji broadwayowskich, w których swoją karierę rozpoczynało wiele gwiazd epoki.
[4] Wydawnictwo specjalizujące się w kalendarzach.
[5] Magazyn ukazujący się od 1899 roku, jeden z najbardziej popularnych magazynów dla kobiet w latach dwudziestych XX wieku.
To all my English readres, please refer to the page: The Pin - Up Files.
Świetny artykuł, trochę wstyd przyznać ale sama nie wiem zbyt wiele o artystach pin-up'u. Pora to zmienić.
OdpowiedzUsuńLady, regularnie będę zamieszczać takie artykułu. Specjalnie dla Ciebie :-)
OdpowiedzUsuńsuper artykuł :) ostatnia pin up ka jest genialna :) radosna, figlarna i megakobieca.
OdpowiedzUsuń